Smak tygodnia: Indonezyjska uczta.

Gdy przychodzi przedwiośnie mam straszną ochotę jak najszybciej przeskoczyć ten dziwny czas. Schować się gdzieś przed tą nieciekawą aurą na dworze, uciec przed wilgocią, przetrwać temperatury 4-7 C bez zastanawiania się jakie okrycie wierzchnie na siebie włożyć - okropny dylemat ;)
Zapragnęłam choć na chwilkę poczuć już pełnię lata. Indonezyjska knajpka wydawała się idealnym rozwiązaniem - i tak sie stało! Jakiś czas temu uciekając przed wiatrem i mżawką razem z moim chłopakiem znaleźliśmy azyl właśnie w takiej resturacji. 

Na pierwszy rzut oka - zwykła, mała restauracyjka. Z zewnątrz wygląda wyjątkowo niepozornie. Wystrój w pierwszej części lokalu nawet troszkę bardziej polski niż indonezyjski, prawdziwe egzotyczne zacisze czeka na wytrwałych w końcu lokalu, gdzie można zasiąść na pięknych poduchach, otulonych kolorowymi zasłonami, lecz pozycja klęcząca/półsiedząca zniechęciła nas skutecznie, szybko więc wybraliśmy standardowy stolik.

Mała karta - super!
Nie lubię restauracji, w której serwują 500 dań. Jeżeli jest w niej taki wybór, może to oznaczać, że produkty nie są zbyt świeże, a potrawy niezbyt dobre (ciężko być mistrzem od wielu rzeczy - prawda?)

Szybko wybieramy: Przystawka, dania główne i desery.
Naszą kulinarna podróż rozpoczęliśmy sosem arachidowym, a skończyliśmy na niezwykłych zielonych naleśnikach (pycha!).

 

Banany z czekoladą i z serem żółtym! potrafią przestraszyć, ale były naprawdę pyszne.

Na te zielone naleśniki z nadzieniem palmowym z pewnością tam wrócę ;))