Wata cukrowa

Dla wielu synonim dzieciństwa. Zawsze gdy sięgam pamięcią w tamte czasy na pierwszy plan wysuwa się wizja zjadanej przeze mnie waty cukrowej. Z tą czynnością wiąże swoje najwcześniejsze wspomnienia. Nic w tym dziwnego, że gdy tylko zobaczyłam Pana kręcącego waty cukrowe, nie mogłam odejść obojętnie. Niestety, ku mojemu zdziwieniu, za bardzo mi nie zasmakowała... ale mogę tą zachciankę odhaczyć na mojej długiej liście upragnionych powrotów do dzieciństwa do zaliczenia przed trzydziestką :P

Dziś mam dla Was outfit, nawiązujący do waty cukrowej. Landrynkowa kolorystyka i znów maksi spódniczka. Jak ja mogłam dotąd żyć bez tej części garderoby.... wszelkie mini pochowane, midi wyniesione na strych, a ja w szafie goszczę nowe cudo.
Choć jest ona bardzo lekka i zwiewna, to w towarzystwie obcasów i marynarki zmieniła totalnie swoje, i moje, oblicze. Rewelacyjnie czułam się w tym stroju, a kobieta dobrze ubrana według jej samej, to kobieta bardzo pewna siebie i swoich możliwości... ten strój dodał mi skrzydeł, dzięki którym poruszałam się 5 cm nad ziemią ;)
Nie wiem czy Wam spodoba się równie mocno jak mi, ale ja jestem bardzo zadowolona z tego połączenia.
Dosyć gadania - zostawiam Was ze zdjęciami z popołudniowego spaceru ;)

marynarka: no name
bluzka: bershka
spódnica: allegro.pl
buty: no name
bransoletka: h&m